قوله تعالى: یا أیها الناس اى مردمان کلوا مما فی الْأرْض میخورید از هر چه در زمین حلالا طیبا آنچه حلال پاک است و خورنده را گشاده، و لا تتبعوا خطوات الشیْطان و بر پى گامهاى دیو مایستید إنه لکمْ عدو مبین که دیو شما را دشمنى است آشکارا.
إنما یأْمرکمْ شما را مىفرماید بالسوء ببدى و الْفحْشاء و گزاف کارى و أنْ تقولوا على الله ما لا تعْلمون و آنچه ور الله آن گوئید که مىندانید.
و إذا قیل لهم و چون ایشان را گویند اتبعوا ما أنْزل الله بر پى آن ایستید که الله فرو فرستاد، قالوا گویند بلْ نتبع نه که بر پى آن ایستیم ما ألْفیْنا علیْه آباءنا که پدران خود را ور آن یافتیم، أ و لوْ کان آباوهمْ باش، و اگر پدران ایشان لا یعْقلون شیْئا نه چیزى در مىیافتند و لا یهْتدون و نه راست مىشناختند.
و مثل الذین کفروا و سان ایشان که کافر شدند کمثل الذی ینْعق راست چون سان آن کس است که مىپشاید ما لا یسْمع بجانورى که نمىشنود إلا دعاء و نداء مگر آوازى و بانگى صم از شنیدن حق کراناند، بکْم از پاسخ کردن حق گنگاناند، عمْی از دیدن حق نابینایان اند، فهمْ لا یعْقلون هیچ نشان براستى در نمىیاوند.
یا أیها الذین آمنوا اى ایشان که بگرویدند کلوا منْ طیبات ما رزقْناکمْ میخورید از پاکها که شما را روزى دادیم و اشْکروا لله و آزادى از خذاى کنید و روزى دهنده وى را دانید إنْ کنْتمْ إیاه تعْبدون اگر وى را میپرستید
إنما حرم علیْکم وى ببست و حرام کرد بر شما الْمیْتة مردار و الدم و خون و لحْم الْخنْزیر و گوشت خوک، و ما أهل به لغیْر الله و آنچه بر کشتن آن معبودى جز از خداى نام بردند فمن اضْطر هر که در نایافت بیچاره ماند غیْر باغ نه ستمکار و لا عاد و نه افزونى جوى فلا إثْم علیْه بروى بزه نیست از آن خوردن، إن الله غفور رحیم که خذاى آمرزگارست و بخشاینده.
إن الذین یکْتمون ایشان که پنهان میدارند ما أنْزل الله آنچه خداى فرو فرستاده من الْکتاب از نامه و پیغام و یشْترون به و بآن پنهان کردن میخرند ثمنا قلیلا بهایى اندک، أولئک ایشانند ما یأْکلون فی بطونهمْ که نمىخورند در شکمهاى خویش إلا النار جز از آتش، و لا یکلمهم الله و سخن نگوید خذاى با ایشان یوْم الْقیامة روز رستاخیز و لا یزکیهمْ و ایشان را نستاید و لهمْ عذاب ألیم و ایشانراست عذابى دردنماى درد افزاى.
أولئک الذین اشْتروا الضلالة بالْهدى ایشان آنند که راست راهى فروختند و گم راهى خریدند، و الْعذاب بالْمغْفرة و عذاب خریدند و سزاوارى آمرزش فروختند، فما أصْبرهمْ چه چیز ایشان را شکیبا کرد على النار بر کارى که پاداش آن کار آتش است
ذلک بأن الله آن پاداش بآنست که خداى نزل الْکتاب بالْحق نامه که فرو فرستاد بداد فرستاد و راستى، و إن الذین اخْتلفوا فی الْکتاب و ایشان که مختلف گشتند در آن کتاب لفی شقاق بعید در ستیزىاند و در خلافى از حق دور.